vrijdag 3 november 2023

Zes dagen, zes nachten kamperen in het wild

Een kort (foto)verslagje. Wat doe ik deze dagen? Slapen, koken, wandelen en ik verzamel brandhout water en eten. Maar vooral: genieten van al dat natuurschoon.  

HOOGTEPUNTEN

Heerlijk verstilde momenten: rustig weer met gunstige wind waardoor nauwelijks omgevingsgeluid. 

Mooie natuur. 

Een heerlijk gerecht: 

  • chorizo met ui bakken, 
  • een bodem water erbij en fijngesneden brandnetels koken tot deze zacht zijn, 
  • opstijven met gedroogde aardappelpuree.

DIEPTEPUNTEN

Eén dag met alleen maar regen, alles wordt vies en klam. Je kunt beter een dag in de slaapzak blijven liggen. Heb ook een tijdje in een hoogzit van een jager gezeten. Dat was wel droog maar ook erg winderig.  

Rode linzensoep.

Comfort. Steeds maar weer moeten bukken om je spullen te verzamelen voor het koken zoals de ingrediënten voor het eten. Kant en klaar maaltijden zou een oplossing kunnen zijn maar dit is erg duur. 

Het maken van een rugleuning van drie stevige stokken is mislukt. Een nieuw idee is al in de maak met on-vervormbare driehoeken...

AANDACHTSPUNTEN

Hygiëne: na zes dagen stonk ik echt. Dat vond ik zelf maar de familie des te meer toen ze mij weer ophaalden uit het bos. En dit ondanks het zwemmen in een bosmeertje, het wisselen van kleding en een tussentijdse wasbeurt met as uit de keuken. En ter plekke gemaakte deodorant van munt, duizendblad en hondsdraf hielp maar een beetje. Ik bedenk nu dat mijn onderkleding van halfwol niet goed schoon was. Ik ben namelijk erg voorzichtig met het wassen daarvan want het krimpt gemakkelijk. 


Mijn huis. Links de keuken en rechts de slaapkamer. De hazelaar is een rugleuning als ik zit te koken/stoken.

Keukenopstelling met een brander van conservenblikken. Ik maak water uit een bosmeertje drinkbaar door het te koken. 

Vers gebakken brood met vers geplukte sleedoornpruimen. Warm en knapperig. Lekker met een bak koffie! 

Maar eerst de pitten uit de pruimen halen. Hier het overgebleven vruchtvlees. 

Op stap. Genieten van natuurschoon. En verzamelen maar...

Geschubde inktzwammetjes voor in een risotto. Ik proefde niet veel terug van de paddo's trouwens. 

Beukennoten als snack.  

Meidoornbessen pluk je zo uit de boom. Pit uitspugen. Een beetje melig, maar naar het schijnt erg voedzaam. 

Je ziet misschien weinig wilde dieren. Zeker is dat de wilde dieren jou wel zien. 

Bladeren van zandkool voor een risotto. Heerlijk pittig, noot-achtig. 

Geschubde inktzwam. Deze zijn te oud om te eten. Morgen staan hier misschien weer jonge, eetbare exemplaren. Even de plek onthouden.

Ik heb een rustig tempo en kijk veel om me heen. Je ziet meer, ontdekt meer. 

Toch nog wild life: gehakkelde aurelia.

Ik verplaats de keuken naar de slaapkamer. Hier kan ik droog koken want er komt regen. 

Na de regen is het erg blubberig. 

Interieurfoto. Mijn dochter vindt haar eigen kamer rommeliger😄. Ik heb een halve plastic tas vol walnoten geraapt. 

Ik hoor zacht gekwaak en het komt uit... deze hazelaar, mijn rugleuning! 

Kijk nou?! Er zit een kikker in. Na een paar dagen zit ie er nog steeds.

Mijn afval na zes dagen. Ik ben drie kg. afgevallen. 



vrijdag 8 september 2023

Review Karrimor Sabre 45 versus Berghaus Centurio 45

Van 2007 tot met 2019 gebruikte ik een Karrimor SF Sabre 45 liter. Daarna en tot nu, een Berghaus Centurio 45 liter. Ik beschrijf hier mijn ervaringen met deze rugzakken. Voor 'soorteigen kenmerken' kijk op de site van de fabrikant of de leverancier. 

Ik heb thuis het één en ander gewogen. Dit komt mogelijk niet overeen met de kenmerken die de fabrikant of de leverancier opgeeft. Mogelijk heb ik ergens wat touwtjes of een sjorband weggehaald of juist toegevoegd. 

Aan beide rugzakken kun je zogenaamde daypacks of zijtassen ritsen van 10 of 15 liter om het volume te vergroten. Of gebruik de riemen aan de zijkant die op beide rugzakken zitten om je slaapmat, bivvy en tarp vast te sjorren. Geloof me, deze spullen vallen er niet zomaar af. Toch bang hiervoor? Of wil je je gear beter beschermen? Neem dan een grotere rugzak. Maar dan neemt het gewicht alweer toe. Een Berghaus Atlas van 90 liter weegt 2.3 kilo zonder zijtassen, een Centurio weegt 1.56 kilogram. En als je dan toch een grotere tas neemt dan wil je misschien ook een kleinere dagrugzak mee wat ook weer meer gewicht in de schaal legt.

Daypacks kun je ook als dagrugzak gebruiken. Rits ze aan elkaar. Er worden schouderbanden bij geleverd. De schouderbanden glijden vaak van m'n schouders af en ik vind het niet erg comfortabel.     

In ieder geval: met zowel de Sabre als de Centurio kom je een heel eind! In zomer en winter.

OM TOT DE KERN TE KOMEN: HET BELANGRIJKSTE VERSCHIL TUSSEN BEIDE RUGZAKKEN IS HET DRAAGCOMFORT EN HIERBIJ WINT DE CENTURIO. 

Het rugpand van de Centurio heeft extra verstevigingspanelen die naast je ruggengraat zitten en een voorgevormd u vormig profiel van aluminium als versteviging. Dit profiel vervormt niet, ook niet als je de rugzak goed volpropt. 

De Sabre heeft een gewatteerd rugpand met daarachter een flexibele kunststof plaat als versteviging. Dit lijkt een voordeel maar heeft als nadeel dat je ook drukpunten gaat voelen als je de rugzak als stuff sack gebruikt, waarbij je al je losse gear (zoals slaapzak) en de wat hardere delen in de zak propt. Door losjes te pakken heb je dit 'probleem' niet maar je kunt dan minder meenemen. 

De bredere heupband van de Karrimor voegt qua comfort niet veel toe in vergelijking met de smallere heupband van de Berghaus

Door het 'blokvormige' profiel van de Centurio kan deze rechtop blijven staan. Dit is handig bij het in en uitpakken. Dit in tegenstelling tot de Karrimor: deze heeft een 'banaan' profiel. Eigenlijk ook geen echt probleem, zet je rugzak tegen een boom bij het inpakken.

De Karrimor heeft een vrij kleine 'vulopening'.   


Gewicht Karrimor Sabre 45 liter: 1750 gram.

Gewicht Berghaus Centurio 45 liter: 1560 gram.

Gewicht daypack Berghaus Atlas 10 liter: 175 gram.

Gewicht daypack Berghaus 15 liter: 280 gram.


                            Tip: gebruik je een zitlap? 

                            Stop deze dan als extra padding 

                            in je rugzak direct achter je rug.



Karrimor SF Sabre 45 PLCE. 

Berghaus Centurio 45 MMPS.


Een 45 liter rugzak met zijtassen, hier de Berghaus, is voldoende voor een simpel bivak in de winter met een dikke winterslaapzak.

Een 45 liter rugzak zonder zijtassen, hier de Karrimor. Alles past in de rugzak. 

De dikke winterslaapzak zit aan de buitenkant vast gesjord. Op de topklep een slaapmat vastgesjord.



maandag 14 augustus 2023

Zomerbivak: twee nachten

En wat een nachten! Geradbraakt komt de ochtend. Ik heb mijn meest praktische maar ook het minst comfortabele matje mee. De drukpunten heup en schouder geven me het idee dat ik een plank ben. Vanuit een soort haast heb ik te weinig aandacht besteed aan het moduleren van de ondergrond naar mijn lichaamscontour... Eigen schuld, dikke bult. 

Anyway... 

Een sprong naar het einde van dit verhaal. Als ik weer thuis ben dan waardeer ik die alledaagse gemakken die zo vanzelfsprekend lijken te zijn. Onbeperkt drinkbaar uit een kraan, een douche, op stahoogte koken, koken op een kookplaat, eten aan een tafel, een comfortabele zitbank. En als laatste maar niet het minste: een goed bed. Jij daar zou kunnen zeggen: "dat kun je ook allemaal in het bos regelen". Dat klopt, maar vergt veel energie. Teveel voor een lang weekend. 

En dan het verhaal. 

Machtelt dropt me in het bos. Onderweg naar m'n bivak pluk ik droge takken uit bomen en afgestorven brandnetelstengels van het vorige seizoen. Die brandnetelstengels vatten snel vlam in mijn zelfbouw bushcooker (zie ander artikel in dit blog: zelfbouw bushcooker). Ik ben helemaal verknocht geraakt aan dit ding. De brander is zuiniger en meer low profile dan een open vuur. Met een handvol houtjes kook ik een liter water en met weinig rook. Alleen met droge brandhoutjes!  

Bij aankomst kamp maken. De tarp afspannen. Twee hoekpunten diagonaal afspannen op een strak getrokken lijn tussen twee bomen. De één hoger dan de ander want dan loopt eventuele neerslag er beter af. Twee hoekpunten afspannen naar de grond. Snel, praktisch en simpel.  

De KNMI geeft regen op voor morgen. Ik wil nog gauw een daypack vol droge brandhoutjes verzamelen. Dan heb ik genoeg! En ik pluk bramen en vlierbessen. Het is er nu. Pluk de dag maar pluk ook je wildpluk als het er is. Een deel gaat mee naar huis om in te maken. Ik eet er jaarrond van. Gratis. Biologisch. Low carbon footprint. 

En dan water halen uit het meertje en dit drinkbaar maken. Een ochtend- en avondtaak. En in de ochtend ook brood maken voor een hele dag. In de billycan met stoom. Eenmaal klaar, afkoelen, deksel erop en in de rugzak. Mijn broodbeslag: verschillende soorten meel, rozijnen, walnoten (ook wildpluk van vorig jaar) en vocht uit bramen en vlierbes. Een paars broodje! Ben zo anderhalf uur verder. 

De volgende dag wandelen tot ver buiten 'mijn' bos om oogstresten van het boerenland te schrapen is mijn idee. Ik zou graag een halve plastic tas met uien meenemen naar huis. Maar het is te vroeg. Helaas. Ik was geïnspireerd geraakt door het zien van oogstresten op het boerenland een dag of wat terug in Brabant.  

Maar de wandeling is niet voor niets. Ik de flora en fauna met Obsidentify. Leerzaam en verslavend! En brandnetels en gewone berenklauw plukken als groente voor het avondeten met als basis een meegenomen kliekje rijst en een zakje cup a soup. 

Ik geniet van de natuur, het landschap, de wolken, de zon, de paarden, de libellen en de ontdekking van heggendoornzaad. Maar het meest bijzondere was het waarnemen van de groen oplichtende plekjes op de bosgrond midden in de nacht. Het mycelium van honingzwam geeft licht!


    
De tarp afspannen tussen twee bomen.

Gestoomd brood met braam en vlierbes.

Brood stomen in de billy.

En op je bril gaan zitten is niet slim.


woensdag 1 maart 2023

Wildeplantenwandeling 2023

Wil jij planten leren kennen die nuttig voor je zijn? Denk dan aan eten, drinken, medicijn of gereedschap. Behalve planten worden ook struiken, bomen en paddenstoelen behandeld.  

Wil jij echt planten gaan eten die je zelf plukt? Dan moet je weten wat je eet! Neem geen risico's met vergiftiging. Goed identificeren, anders negeren. 

De wandeling is zeer geschikt voor iemand die graag 'in het veld' zijn kennis wil vergroten. Want wil je planten echt goed leren kennen dan zal je er heel veel 'live' naar moeten kijken. Alleen het bestuderen van een boek of website is niet genoeg. Er zijn ook apps die werken als herkenningssoftware maar deze hebben het niet altijd juist. 

De soorten die we behandelen zijn makkelijk te herkennen en komen veel voor in Nederland. Het zijn algemene soorten. Het plukken van deze planten voor eigen gebruik is dan ook geen probleem naar mijn idee. 

De locatie is zeer goed bereikbaar met het openbaar vervoer of met de auto. We starten vanaf station Driebergen-Zeist. Op steenworp afstand ligt een P+R. 

  • ongeveer 30 soorten,
  • de nadruk ligt op kijken, we gaan niet iets bereiden of iets maken,
  • de wandeling duurt ongeveer twee uur en start om 10.00
  • 20,- euro p.p. per wandeling.

Data:

  • zaterdag 25 maart 2023 
  • zaterdag 1 april 2023  
  • zaterdag 15 april 2023

Aanmelden? Stuur een mail naar dezelfredzamebuitenmens@gmail.com en vermeld op welke dagen je wil. Ik stuur je vervolgens informatie over hoe je kunt betalen en waar ik je dan verwacht te treffen. Tot dan!




Met een klein groepje mensen planten bestuderen.
Zeewolde, september 2016. 


Wat is er in welk seizoen te vinden? Gepelde tamme
kastanjes, geschubde inktzwam, nagelkruid en
brandnetel. Zeewolde, oktober 2016.


Sheets met beknopte info over het gebruik van
enkele soorten.
 

Brandnetel is een topper. Het heeft voedingswaarde,
je kan er touw van maken en je komt het heel
veel tegen. Persoonlijk vind ik de smaak van brandnetel 
niet bijzonder. Ik gebruik het als toevoeging aan een
risotto, of een gebakken ei met kaas of aan aardappel-
puree met tonijn. Je kan er er ook chips van maken
of gewoon rauw eten. 


Dit zou je tegen kunnen komen tijdens een wandeling 
op de Veluwe. Ken jij deze soorten en weet je wat je
hier mee kunt? Leuvenum, september 2016. 


Ik ga nooit meer wandelen zonder een bakje of een
zakje. Je weet nooit wat je tegenkomt!
Giethmen, augustus 2017.


Een roerei met de inhoud van de bakjes hierboven.
Brandnetel, melde, gewone berenklauw en
kastanjeboleet. Giethmen, augustus 2017. 



Voorjaarspluk uit eigen tuin. Paardenbloem, kraailook,
daslook en marjolein. Dit gaat door een
aardappelsalade. Utrecht, maart 2021.


De oogst van 2022. Veel bramenjam maar ook
gedroogde kruiden en fijnspar op suiker. Deels uit 
eigen tuin. Utrecht, januari 2023.

vrijdag 25 maart 2022

Vijftig uur één met de natuur

Na storm Eunice komt de zon. Er op uit! Tussen omgeblazen sparren vind ik een beschut plekje voor m'n bivak. De tarp blijft in de tas want het blijft waarschijnlijk droog.  

Wat ik nodig heb is dichtbij. Drinkwater haal ik uit plassen. Wel eerst koken!!! Ik doe dit in mijn DIY bushcooker van conservenblikken (zie ander artikel in dit blog: maak een brander van conservenblikken). Ik stook met takhout dat maximaal pink dik is. Ik breek de onderste afgestorven takken af van bomen voor zover ik er bij kan. Deze zijn gedroogd door de wind. Brandhout rapen van de grond is not done, want dit is altijd vochtig in dit jaargetijde met bijgevolg een niet gewenste rokerige stooksessie. 

Voor m'n groente ga ik verder weg. Tijdens het struinen door bos en veld pluk ik brandneteltoppen en daslook, een zeldzame soort. Er staat genoeg om een stuk of acht blaadjes van te oogsten, genoeg om mijn avondeten mee te kruiden. Gevoelsmatig weet ik dat deze hoeveelheid geen negatief effect heeft op het voortbestaan van de populatie, want ik volg deze al een jaar of drie en zie de omvang alleen maar toenemen. 

Op dag één eet ik rijst-pompoensoep (met een zakje cup a soup als basis) en op dag twee pittige linzensoep. Ik maak steeds meer dan ik nodig heb voor m'n avondeten. De left over is het ontbijt voor morgen.   

Voor de rest: veel struinen en de zintuigen openen! 


Minimalistisch en praktisch. Slapen en koken. 
Ik vind het Prachtig! 


Koken in de DIY bushcooker, een low profile 
alternatief voor kampvuur. De cooker vraagt 
daarnaast minder brandstof en er is minder 
rook (tenminste als je brandhout droog is!). 
Twee takken onder de cooker voorkomen een 
schroeiplek op de grond. 
Deze opstelling is snel geïmproviseerd.


Brandhout wordt kooltje en kooltje wordt as. Als het afgekoeld
is strooi ik het op de grond en veeg het in de humuslaag. 
Niemand vindt er iets van terug.
Leave no trace.   


Water uit plassen wordt drinkbaar na koken. Dit is geen rook
maar waterdamp. 


Na de storm ligt de grond bezaaid met afgewaaide takken. 
Ik maak er een bushbed van. Ik slaap in een M90 bivakzak 
van defensie en stop er mijn kortste, dunste 
Therm-a-Rest in (vergelijkbaar met het huidige model 
ProLite S van datzelfde merk). Ik slaap in de arctische 
slaapzak van defensie. Deze foto is na één nacht slapen. 

 
Alles in en op de rugzak. Een 45 liter Berghaus
MMPS met zijtassen van een Berghaus Atlas.
Achterop de arctische slaapzak van defensie.
Bovenop de Therm a Rest. Bij elkaar weegt het
net over de 13 kilogram, met o.a. gedroogd eten, 
800 ml. water, verrekijker 8x32, thermokleding
en accessoires. De rugzak is tegelijk mijn
dag rugzak, de zijtassen rits ik dan af. 


Label van de arctische slaapzak. Misschien overdreven
om deze mee te nemen want de temperatuur 's nachts
is slechts rond het vriespunt. Ik had ook mijn buitenslaapzak
van het modulaire systeem van defensie mee kunnen nemen. 
Een voordeel van de arctische slaapzak is de kraag rond
je nek die aangesnoerd kan worden waarmee 
de opgewarmde lucht in de slaapzak blijft mocht je
je eens omdraaien 's nachts. Heerlijk comfi!

 



Een dode meerkoet. Er zit nauwelijks vlees op de borstkas.


Een kerkuil vliegt weg uit de hoogzit van een jager als ik het
laddertje beklim. De uil laat een braakbal voor mij achter.
Kenmerkend is de zwarte kleur en het glimmende laagje.



Een Ferrari rode drol. Als je goed kijkt zie je dat er gegeten is
van rozenbottel. Maar van welk dier is dit? 



Groeten uit het bos!





zaterdag 13 november 2021

Herfstbivak 2021

Wat een storm! Ik wilde vier nachten, het werden er twee. De NOS meldt windhozen, bomen op het spoor en lange files. Later verwacht het KNMI beter weer. Ik ga!   

Hoezo survival? Bivakkeren op een matras van dennennaalden... vers gebakken brood en een goed gevulde linzensoep... slapen in een heerlijk dikke slaapzak... onder een tarp...

Tijdens het eten hoor ik fiep... fiep...fiep. Ik draai me om en zie een ree, pakweg acht meter verderop. Ze wisselt nieuwsgierig mijn kant op kijken met grazen op een gehaaste manier. Wil ze mee eten?

Het belooft een mooie nacht. Het is windstil, de wolken zijn weg. Als ik in m'n slaapzak kruip zie ik een lichtje. Is het een koplamp van een auto? Er is al behoorlijk wat jachtactiviteit. Na een minuut weet ik het. De maan komt op. 

Een wolkeloze nacht in het bos met een maan is fabelachtig. Wit aangelichte bomen met intens zwarte schaduwen. En met het geluid van burlende damherten op de achtergrond ben ik in een andere wereld. 

De volgende dag op stap. Mijn gedachten gaan alle kanten op. Ik ga er sneller van lopen en ik weet: ik mis nu veel. Ik probeer het te doorbreken. Tempo vertragen. Soms even stoppen. Bewust alles om me heen opnemen.     

Even later spot ik een boommarter!

Waarom naar Afrika voor een safari? 

Linzensoep en vers gebakken brood.



Brood bakken.



Dieren spotten vanaf een hoogzit.









Opvallend veel vlinders in soort en aantal. Hier een dagpauwoog.







Afgebeten veren van zwaan? Prooirest van een vos?


Zadelzwam. Een eetbare paddenstoel.







Kijk ook eens achterom. Misschien steekt er toevallig een dier over.